SPES biuro rachunkowe Agnieszka Różańska
  • Aktualności
  • Kontakt

Dzisiaj jest:

28 Luty 2021
© 2019 SPES Biuro Rachunkowe Agnieszka Różańska

aktualności

Krajowa Informacja Podatkowa (czynna od pon.do pt. 7.00 - 18.00)

Z tel. stac.: 801 055 055

Z tel. kom.: (22) 330 0330

Z zagranicy.: +48 22 330 0330

www.kip.gov.pl

www.mf.gov.pl


Skala podatkowa na 2016 rok

do 85.528,00 zł- 18% minus kwota zmniejszająca podatek 556,02 zł

ponad 85.528,00 zł- 14.839,02 zł + 32% nadwyżki ponad 85.528,00 zł

 

Minimalne wynagrodzenie za pracę wynosi w 2016 roku 1.850,00 zł

Minimalne wynagrodzenie za pracę wyniesie w 2017 roku 2.000,00 zł

 

Odsetki

Kwota odsetek ustawowych

* od 01.01.2016 r. 5%

* od 01.01.2016 r. 7% (za opóźnienie)

* od 01.01.2016 r. do 30.06.2016 r. 9,5% (za opóżnienie w transakcjach handlowych)

Kwota odsetek podatkowych od 9.10.2014 wynosi 8 %

 

SKŁADKI NA UBEZPIECZENIE W 2016 R.

podstawa na ubezpieczenie społeczne 2.433,00 zł

podstawa na ubezpieczenie zdrowotne 3.210,60 zł

 

SKŁADKI NA UBEZPIECZENIE W 2016 R. dla osób rozpoczynających działalność gospodarczą

podstawa na ubezpieczenie społęczne 555,00 zł

podstawa na ubezpieczenie zdrowotne 3.210,60 zł

Limit trnsakcji gortówkowych od 1 stycznia 2017 r.

Od 1 stycznia 2017 r. został obniżony limit wartości transakcji gotówkowych z 15000 Euro na 15000 Zł. Wydatków powyżej 15000 Zł opłaconych w całości gotówką nie będzie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Nowe przepisy nie będą jednak dotyczyć wzajemnych kompensat i wymian barterowych, natomiast będą dotyczyć płatności dokonywanych kartą płatniczą oraz płatności dokonywanych za pomocą systemów pośredniczących.

_______________________________________________________________

Mały podatnik w podatku dochodowym

W 2016 roku małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą podatku VAT) nie przekroczyła w 2015 roku. wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej rónowartości 1.200.000,00 euro tj. 5.092.000,00 zł

_______________________________________________________________

Zmiany w ozusowaniu umów zleceń od 2016 r.

Od 1 stycznia 2016 r. zleceniobiorca, pracujący na podstawie kilku umów zleceń, będzie musiał płacić składki od tych, których podstawa wymiaru jest niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę. Przy czym, zmienione przepisy zawierają zastrzeżenie, że zleceniobiorca nie będzie musiał odprowadzać składek od każdej umowy zlecenia, jeśli łączna podstawa wymiaru składek z umów zleceń lub zlecenia z innym tytułem do ubezpieczeń wyniesie co najmniej kwotę równą minimalnemu wynagrodzeniu.

________________________________________________________________

Zmiany w korekcie przychodów i kosztów 2016

          Od 1 stycznia 2016 r. zaczną obowiązywać przepisy regulujące zasady dokonywania korekty przychodów i kosztów (art. 14 ust. 1m–1p i art. 22 ust. 7c–7f updof oraz art. 12 ust. 3j–3m i art. 15 ust. 4i–4l updop). Z przepisów tych wynika, że każda korekta przychodu lub kosztu, która nie będzie spowodowana błędem rachunkowym lub oczywistą omyłką, ma być dokonywana na bieżąco. W praktyce oznacza to, że podatnicy, którzy wystawią faktury korygujące na skutek otrzymania zwrotu towarów albo udzielenia rabatów, nie będą musieli cofać się z korektą przychodu do rozliczenia za okres, w którym wykazali pierwotny przychód. Zrobią to w okresie rozliczeniowym, w którym wystawią dokument korygujący. Ta sama zasada będzie obowiązywała nabywców, którzy otrzymają faktury korygujące, np. w związku z udzieleniem im rabatu przez sprzedawcę albo zwrotem nabytego wcześniej towaru. Korekty kosztów dokonają w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymają fakturę korygującą.

Od 1 stycznia 2016 r. możliwość dokonywania korekty przychodów na bieżąco zyskają również podatnicy opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 6 ust. 1e–1f uzpd).

________________________________________________________________

Zmiany w zasiłkach 2015-2016

1. Nowy wymiar urlopu rodzicielskiego

          Od stycznia 2016 roku znowelizowane przepisy Kodeksu pracy likwidują dodatkowy urlop macierzyński, który pełnił tę samą rolę co urlop rodzicielski. W wyniku włączenia dodatkowego urlopu macierzyńskiego do urlopu rodzicielskiego jego wymiar zostanie wydłużony i będzie wynosił:

■ 32 tygodnie w przypadku urodzenia jednego dziecka przy jednym porodzie,

■ 34 tygodnie w przypadku urodzenia więcej niż jednego dziecka przy jednym porodzie.

W wyniku tych zmian miesięczny zasiłek macierzyński za okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu rodzicielskiego będzie wynosił:

■ 100% podstawy wymiaru zasiłku – za okres do:

– 6 tygodni urlopu rodzicielskiego w przypadku urodzenia jednego dziecka przy jednym porodzie lub przyjęcia na wychowanie jednego dziecka,

– 8 tygodni urlopu rodzicielskiego w przypadku urodzenia dwojga i więcej dzieci przy jednym porodzie lub przyjęcia na wychowanie dwojga i więcej dzieci,

– 3 tygodni urlopu rodzicielskiego w przypadku przyjęcia dziecka na wychowanie w wieku do 7. roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego, do 10. roku życia (mający prawo do 9 tygodni urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego);

■ 60% podstawy wymiaru zasiłku – za dalszy okres urlopu rodzicielskiego.

Nadal w przypadku złożenia w ustawowym terminie po porodzie wniosku o:

■ udzielenie pracownicy bezpośrednio po urlopie macierzyńskim urlopu rodzicielskiego w pełnym wymiarze,

■ wypłacenie ubezpieczonej niebędącej pracownikiem zasiłku macierzyńskiego za okres odpowiadający okresowi urlopu macierzyńskiego i urlopu rodzicielskiego w pełnym wymiarze

– miesięczny zasiłek macierzyński wynosi 80% podstawy wymiaru zasiłku za cały okres odpowiadający okresowi urlopu macierzyńskiego, na warunkach urlopu macierzyńskiego, oraz urlopu rodzicielskiego.

          Od 2 stycznia 2016 r. oboje rodzice będą mogli jednocześnie korzystać z zasiłku macierzyńskiego przez okres 6 tygodni (lub 8 tygodni w przypadku urodzenia większej liczby dzieci przy jednym porodzie) urlopu rodzicielskiego od tego samego dnia. Wówczas okres pobierania zasiłku będzie ustalony proporcjonalnie z zachowaniem 100% podstawy wymiaru zasiłku. Jeżeli jednak rodzice wystąpią o zasiłek macierzyński za okres urlopu rodzicielskiego w innych terminach (nie od tego samego dnia), to 100% podstawa wymiaru zasiłku będzie przysługiwała temu rodzicowi, który jako pierwszy rozpoczął pobieranie zasiłku. Przedstawiona zasada nie będzie miała zastosowania, jeśli zasiłek macierzyński za okres wszystkich urlopów będzie wynosić 80% podstawy wymiaru.

 

2. Wydłużenie terminu składania wniosku

          Od 2 stycznia 2016 r., aby zasiłek macierzyński był wypłacany przez cały okres odpowiadający okresowi urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego oraz urlopu rodzicielskiego w wysokości 80% podstawy wymiaru ubezpieczona – matka dziecka będzie zobowiązana złożyć pisemny wniosek o te zasiłki nie później niż w terminie 21 dni po porodzie. Termin 21 dni (przed rozpoczęciem urlopu) będzie obowiązywać ubezpieczoną również w przypadku składania wniosku o udzielenie urlopu rodzicielskiego albo jego części.

 

3. Zasiłek macierzyński dla ojca dziecka

          Od 14 sierpnia 2015 r. zgodnie z nowym brzmieniem art. 29 ust. 4 ustawy zasiłkowej, w razie śmierci matki lub porzucenia przez nią dziecka zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonemu – ojcu dziecka lub innemu ubezpieczonemu członkowi najbliższej rodziny przez okres, który pozostał od dnia zgonu matki albo porzucenia przez nią dziecka do końca okresu odpowiadającego okresowi urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego lub urlopu rodzicielskiego, jeżeli przerwą zatrudnienie lub inną działalność zarobkową w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem.

Uprawnienia do zasiłku macierzyńskiego ubezpieczony ojciec dziecka może przejąć od matki dziecka w określonych sytuacjach także wówczas, gdy matka dziecka nie jest ubezpieczona. Dodatkowo w wyniku nowego zapisu art. 29 ust. 5b ustawy zasiłkowej ubezpieczony – ojciec dziecka może pobierać zasiłek macierzyński także wtedy, gdy matka dziecka legitymuje się orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji i stan jej zdrowia uniemożliwia jej sprawowanie osobistej opieki nad dzieckiem. Jeżeli niezdolność do samodzielnej egzystencji matki, niepodlegającej ubezpieczeniu chorobowemu, zostanie orzeczona po urodzeniu dziecka, zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonemu – ojcu dziecka lub innemu członkowi najbliższej rodziny przez okres, który pozostanie do wykorzystania. Okres ten liczony jest od dnia ustalonego jako dzień powstania niezdolności do samodzielnej egzystencji do końca okresu odpowiadającego okresowi urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego lub urlopu rodzicielskiego. Zasada ta dotyczy także ubezpieczonej matki dziecka, gdy niezdolność do samodzielnej egzystencji została orzeczona po wykorzystaniu przez nią 8 tygodni urlopu macierzyńskiego (tj. po 56 dniach po porodzie). Natomiast jeżeli pracownica (lub ubezpieczona matka dziecka) będzie legitymowała się orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji, której stan zdrowia uniemożliwia sprawowanie osobistej opieki nad dzieckiem (np. sprzed porodu lub uzyska takie orzeczenie w pierwszych 8 tygodniach po porodzie), może zrezygnować z urlopu po wykorzystaniu co najmniej 8 tygodni tegourlopu (56 dni), a niewykorzystana część urlopu macierzyńskiego może być udzielona pracownikowi – ojcu dziecka na jego pisemny wniosek. W przypadku ubezpieczonego, który w dniu wejścia w życie znowelizowanych przepisów (tj. 14 sierpnia 2015 r.) spełniał warunki do wypłaty zasiłku macierzyńskiego z tytułu sprawowania opieki nad dzieckiem, którego matka zmarła, porzuciła dziecko lub legitymuje się orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji i stan zdrowia uniemożliwia jej sprawowanie osobistej opieki nad dzieckiem, wprowadzony został przepis, zgodnie z którym przysługuje mu prawo do tego zasiłku również za okres wstecz (tj. przed wejściem w życie ustawy), od dnia zaistnienia przesłanek dla wypłaty zasiłku. Ubezpieczony powinien złożyć stosowny wniosek w tej sprawie do pracodawcy lub do ZUS.

 

4. Łączenie urlopu rodzicielskiego z pracą

          Zarówno w obecnym, jak i w przyszłym stanie prawnym podczas dodatkowego urlopu macierzyńskiego i urlopu rodzicielskiego (a od 2 stycznia 2016 r. podczas urlopu rodzicielskiego) pracownik może łączyć sprawowanie opieki nad dzieckiem z wykonywaniem pracy, w wymiarze nie wyższym niż połowa pełnego etatu. Zasiłek macierzyński zmniejsza się wówczas proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy, w którym pracownik łączy korzystanie z urlopu z pracą wykonywaną u pracodawcy udzielającego takiego urlopu. W takim przypadku pracodawca ma obowiązek udzielenia pracownicy dodatkowego urlopu macierzyńskiego lub rodzicielskiego (a od 2 stycznia 2016 r. urlopu rodzicielskiego) na pozostałą część wymiaru czasu pracy. Wydłużony został okres na złożenie wniosku w tej sprawie. Od 2 stycznia 2016 r. podjęcie pracy następuje na pisemny wniosek pracownika, składany w terminie nie krótszym niż 21 dni przed rozpoczęciem wykonywania pracy (obecnie jest to 14 dni).

 

5. Zasiłek macierzyński dla ojca dziecka w przypadku podjęcia pracy przez matkę

          Od 2 stycznia 2016 r., jeżeli matka niepodlegająca ubezpieczeniom podejmie pracę w wymiarze nie niższym niż połowa pełnego etatu, zasiłek macierzyński będzie przysługiwał ubezpieczonemu – ojcu dziecka, który:

■ uzyska prawo do urlopu macierzyńskiego lub

■ przerwie działalność zarobkową w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem

– jednak nie dłużej niż przez okres trwania zatrudnienia matki. Korzystanie w tej sytuacji z zasiłku macierzyńskiego przez ubezpieczonego – ojca dziecka będzie możliwe tylko w okresie, gdy matka dziecka będzie pozostawała w zatrudnieniu. Musi to być praca wykonywana przez matkę dziecka na podstawie umowy o pracę, powołania, mianowania, wyboru lub spółdzielczej umowy o pracę w wymiarze nie niższym niż połowa etatu.

 

6. Urlop ojcowski

          Wydłużeniu ulegnie także czas, w którym ze swoich wyłącznych uprawnień będą mogli skorzystać ojcowie. Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami z dwutygodniowego urlopu ojcowskiego mogą oni skorzystać w ciągu 12 miesięcy od urodzenia dziecka. Po wejściu w życie nowych przepisów będą mieli na to czas do ukończenia przez dziecko 24 miesięcy życia. Dodatkowo z urlopu ojciec dziecka będzie mógł skorzystać jednorazowo albo nie więcej niż w dwóch tygodniowych częściach. Zarówno w obecnym, jak i przyszłym stanie prawnym za okres urlopu ojcowskiego przysługuje ubezpieczonemu zasiłek macierzyński w wysokości 100% podstawy wymiaru.

 

7. Ustalenie podstawy wymiaru zasiłku dla osób niebędących pracownikami

          Od 1 listopada 2015 r. zmieniły się zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłku dla osób niebędących pracownikami. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego nadal będzie stanowić średni miesięczny przychód za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jednak dodane zostaną dodatkowe warunki dotyczące osób, które będą podlegały dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu przez okres krótszy niż 12 miesięcy.

W myśl ustawy zasiłkowej, jeśli np. osoba prowadząca działalność będzie ubezpieczona krócej niż rok i będzie opłacała składkę od kwoty przez siebie zadeklarowanej, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego będzie stanowić suma dwóch kwot:

■ przeciętnej miesięcznej najniższej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe (w 2015 r. – 2375,40 zł, czyli 60% kwoty przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia) za te miesiące ubezpieczenia, za które opłacona została składka, oraz

■ kwoty stanowiącej iloczyn 1/12 przeciętnej kwoty zadeklarowanej przez ubezpieczoną jako podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, w części przewyższającej najniższą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, oraz liczby miesięcy, za które była opłacana składka.

          Zasiłki chorobowe, macierzyńskie, wyrównawcze i opiekuńcze oraz świadczenie rehabilitacyjne, do których prawo powstanie przed dniem wejścia w życie nowych przepisów dotyczących ustalania podstawy wymiaru zasiłków, są wypłacane na zasadach i w wysokości obowiązujących przed zmianą, za cały okres nieprzerwanej niezdolności do pracy. Zatem gdy np. przedsiębiorcza mama nabędzie prawo do zasiłku macierzyńskiego przed dniem wejścia w życie znowelizowanych przepisów, wówczas otrzyma zasiłek w wysokości dotychczasowej, przez cały okres jego pobierania. Jeśli jednak poród nastąpi 1 listopada 2015 r. lub później, zasiłek zostanie wypłacony na nowych zasadach. Jeżeli prawo do zasiłku osoby niebędącej pracownikiem powstało przed dniem wejścia w życie przepisów (przed 1 listopada 2015 r.), a po wejściu w życie tych przepisów ma miejsce przerwa w pobieraniu zasiłku albo nastąpi zmiana rodzaju pobieranego zasiłku, nie stosuje się wówczas przepisu art. 43 ustawy zasiłkowej – mówiącego o tym, że podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe. Jeżeli ubezpieczona nabędzie zatem prawo np. do zasiłku chorobowego przed 1 listopada 2015 r., otrzyma go na zasadach i w wysokości obowiązującej obecnie. Jeżeli następnie nabędzie prawo do zasiłku macierzyńskiego już od tej daty, podstawa zasiłku zostanie przeliczona na nowo, według znowelizowanych przepisów.

 

8. Świadczenie rodzicielskie i minimalna kwota zasiłku macierzyńskiego

          Od 1 stycznia 2016 r. zaczną obowiązywać znowelizowane przepisy ustawy o świadczeniach rodzinnych, które wprowadzają nowe świadczenie dla osób wychowujących dzieci – świadczenie rodzicielskie. Będzie ono przysługiwać w wysokości 1000 zł miesięcznie osobom, które urodziły dziecko, a które nie są uprawnione do zasiłku macierzyńskiego lub uposażenia macierzyńskiego. Uprawnieni do pobierania tego świadczenia będą więc m.in. bezrobotni, studenci, a także zatrudnieni na podstawie umów cywilnoprawnych (w przypadku umów zlecenia lub umów, do których stosuje się przepisy o zleceniu – świadczenie rodzicielskie będzie  przysługiwać w przypadku braku uprawnienia do zasiłku macierzyńskiego, tj. jeżeli nieopłacane były składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe). Uprawnienie do świadczenia rodzicielskiego nie będzie uzależnione od wysokości dochodu w rodzinie. Przysługiwać będzie:

■ matce albo ojcu dziecka;

■ osobie faktycznie opiekującej się dzieckiem, jeżeli wystąpiła z wnioskiem do sądu rodzinnego o przysposobienie dziecka – w przypadku objęcia opieką dziecka w wieku do ukończenia 7. roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego – do ukończenia 10. roku życia;

■ rodzinie zastępczej, z wyjątkiem rodziny zastępczej zawodowej, w przypadku objęcia opieką dziecka w wieku do ukończenia 7. roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego – do ukończenia 10. roku życia;

■ osobie, która przysposobiła dziecko, w przypadku objęcia opieką dziecka w wieku do ukończenia 7. roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego – do ukończenia 10. roku życia – od dnia porodu lub od dnia przyjęcia dziecka na wychowanie przez okres 52 tygodni – przy urodzeniu lub przyjęciu na wychowanie jednego dziecka, 65 tygodni – przy urodzeniu lub przyjęciu na wychowanie dwojga dzieci, 67 tygodni – przy urodzeniu lub przyjęciu na wychowanie trojga dzieci, 69 tygodni – przy urodzeniu lub przyjęciu na wychowanie czworga dzieci, 71 tygodni – przy piątce i większej liczbie dzieci.

          Świadczenia rodzicielskiego nie będą mogły otrzymać osoby uprawnione do zasiłku macierzyńskiego. Jeśli jednak w ich przypadku zasiłek macierzyński wyniesie mniej niż 1000 zł (już po pomniejszeniu o zaliczkę na podatek dochodowy) miesięcznie, to zostanie on automatycznie podwyższony do kwoty 1000 zł. Jeżeli ubezpieczony będzie uprawniony do zasiłku macierzyńskiego z więce j niż jednego tytułu,wówczas będzie obowiązany do poinformowania każdego płatnika zasiłku o prawie do zasiłku macierzyńskiego z innych tytułów oraz o jego wysokości. Gdy łączna kwota wypłacanych zasiłków macierzyńskich z kilku tytułów będzie niższa niż wysokość świadczenia ro dzicielskiego (1000 zł),to podwyższony zasiłek macierzyński będzie wypłacać płatnik wskazany przez ubezpieczonego. Przepisy przejściowe ustawy zakładają, że świadczenia będą przysługiwać też rodzicom dzieci urodzonych przed datą wejścia ustawy, tj. przed 1 stycznia 2016 r., a więc tym, na które w dniu wejścia w życie ustawy jest pobierany zasiłek macierzyński lub uposażenie za okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu macierzyńskiego, okres dodatkowego urlopu macierzyńskiego, okres urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, okres dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego lub okres urlopu rodzicielskiego. W takim przypadku podwyższony zasiłek macierzyński (lub uposażenie) będzie przysługiwał przez okres od dnia wejścia w życie tej ustawy (tj. od 1 stycznia 2016 r.) do końca okresu odpowiadającego okresowi urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego lub urlopu rodzicielskiego.

 

_______________________________________________________________

Kogo skontroluje skarbówka, czyli „Krajowy Plan Działań Administracji Podatkowej 2015”

Obszary, w których występują zagrożenia uszczuplania należności podatkowych, zostały skonkretyzowane w Krajowym Planie Działań Administracji Podatkowej na 2015 r. (dalej: „Plan”). Dzięki niemu można dowiedzieć się, jakiego rodzaju obszary aktywności przedsiębiorców mogą być kontrolowane przez organy Administracji Podatkowej w 2015 r.

Branże zagrożone kontrolą
W 2015 r. najbardziej zagrożeni ryzykiem kontroli będą podatnicy działający w następujących branżach:
1. Doradztwo i inne usługi niematerialne,
2. Produkcja materiałów budowlanych i usługi budowlane,
3. Działalność agentów sprzedaży towarów,
4. Nieruchomości,
5. Handel hurtowy pozostały,
6. Produkcja i obrót metalami i produktami metalowymi,
7. Paliwa,
8. Recykling,
9. Motoryzacja,
10. Transport i logistyka,
11. E-handel i usługi informatyczne,
12. Produkcja i handel elektroniką.

Administracja Podatkowa deklaruje, że działania kontrolne organów podatkowych w 2015 r. mają obejmować przede wszystkim obszary zagrożone zjawiskiem występowania szarej strefy bądź przestępczością zmierzającą do uchylania się od opodatkowania. Natomiast działania weryfikacyjne wobec podatników prawidłowo wypełniających obowiązki podatkowe mają być ograniczone.

Rodzaje błędów podatkowych ujawnianych w trakcie kontroli

Z Planu wynika również, jakiego rodzaju błędy podatkowe występują najczęściej w obszarze poszczególnych podatków. Należy się spodziewać, że rozliczenia podatników będą kontrolowane właśnie w obszarach, w których w ostatnich latach najczęściej były ujawniane błędy podatkowe.

Obszary zagrożone kontrolą w 2015 r.- Najczęściej występujące błędy podatników ujawnione w trakcie kontroli (obszary zagrożone kontrolą):

VAT
* odliczanie podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług, z tytułu których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia
* niewykazywanie do opodatkowania przychodów wynikających z wystawionych faktur
* ewidencjonowanie faktur zakupu niemających związku z osiąganym przychodem
* dokonywanie czynności sprzedaży z pominięciem kasy rejestrującej
* błędne określenie momentu powstania obowiązku podatkowego
* dokonywanie czynności sprzedaży bez wystawiania faktur
* nieskładanie wymaganych przepisami prawa deklaracji podatkowych przez podatników prowadzących działalność gospodarczą
* ewidencjonowanie faktur dokumentujących fikcyjne transakcje zakupu wystawionych przez istniejące podmioty
* nieprawidłowe określanie okresu rozliczeniowego, w którym powstaje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług.

Podatek dochodowy od osób fizycznych
* niedokonywanie wpłat zaliczek na podatek dochodowy w ciągu roku
* niewywiązywanie się z obowiązku płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych
* nieterminowe uiszczanie należności podatkowych
* niewykazywanie do opodatkowania przychodów wynikających z wystawionych faktur
* ewidencjonowanie w koszty uzyskania przychodów zdarzeń gospodarczych niestanowiących kosztów uzyskania przychodów
* dokonywanie czynności sprzedaży z pominięciem kasy rejestrującej
* prowadzenie niezarejestrowanej działalności gospodarczej
* niedokonywanie wpłat zryczałtowanego podatku dochodowego
* nieskładanie wymaganych przepisami prawa deklaracji podatkowych przez podatników prowadzących działalność gospodarczą
* dokonywanie czynności sprzedaży bez wystawiania faktur.
Podatek dochodowy od osób prawnych ewidencjonowanie w koszty uzyskania przychodów zdarzeń gospodarczych niestanowiących kosztów uzyskania przychodów
* niewykazywanie w księgach podatkowych pozostałych przychodów, np. ze sprzedaży środka trwałego, kapitalizacji odsetek od zgromadzonych na rachunku bankowym środków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą
* ewidencjonowanie faktur zakupu niemających związku z osiąganym przychodem
* nieprawidłowe ustalanie odpisów amortyzacyjnych
* niewykazywanie do opodatkowania przychodów wynikających z wystawionych faktur
* niedokonywanie wpłat zaliczek na podatek dochodowy w ciągu roku
* nieskładanie wymaganych przepisami prawa deklaracji podatkowych przez podatników prowadzących działalność gospodarczą
* brak dokumentacji podatkowej.

Przedstawione w Krajowym Planie Działań na 2015 r. informacje mają podatnikom uświadomić, jakie zagrożenia są identyfikowane przez Administrację Podatkową oraz jakie powinni podjąć działania zmierzające do samodzielnego zweryfikowania prawidłowości wypełniania obowiązków podatkowych.

_______________________________________________________________

Kary za przestępstwa i wykroczenia skarbowe - limity obowiązujące w 2015 roku

  1. Granica między wykroczeniem a przestępstwem (5-krotność minimalnego wynagrodzenia): 2015 r. - 8750 zł.
  2. Grzywna za wykroczenie skarbowe wymierzona przez urząd skarbowy mandatem (od 1/10 do 2-krotności minimalnego wynagrodzenia): 2015 r. – od 175 zł do 3500 zł.
  3. Grzywna za wykroczenie skarbowe wymierzona przez sąd wyrokiem (od 1/10 do 20-krotności minimalnego wynagrodzenia): 2015 r. – od 175 zł do 35 000 zł.
  4. Grzywna za wykroczenie skarbowe wymierzona przez sąd nakazem (od 1/10 do 10-krotności minimalnego wynagrodzenia): 2015 r. – od 175 zł do 17 500 zł.
  5. Grzywna za przestępstwo skarbowe wymierzana jest przez sąd w systemie stawek dziennych i wynika z przemnożenia wysokości jednej stawki przez ich liczbę (liczba stawek od 10 do 720). Od minimalnego wynagrodzenia zależy wysokość jednej stawki, która nie może być niższa od 1/30 tego wynagrodzenia do 400-krotności tej 1/30. Stawka dzienna:  2015 r. – od 58,33 zł do 23 332 zł.
  6. Grzywna za przestępstwo skarbowe: 2015 r. – od 583,30 zł do 16 799 040 zł.

________________________________________________________________

Ulga na dzieci w zeznaniu rocznym

Dla kogo ulga prorodzinna?

Z ulgi prorodzinnej mogą korzystać podatnicy wychowujący dzieci i uzyskujący dochody opodatkowane według skali podatkowej, którzy składają roczne zeznanie podatkowe na formularzu PIT-36 lub PIT-37. Ulga przysługuje rodzicom wykonującym władzę rodzicielską, opiekunom prawnym, jeżeli dziecko z nimi zamieszkuje, oraz rodzicom zastępczym, tj. osobom pełniącym funkcję rodziny zastępczej.

Ulga jest adresowana do podatników, którzy w roku podatkowym wychowują dzieci:

- małoletnie,

- bez względu na ich wiek, jeśli otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

- pełnoletnie - do ukończenia 25. roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, jeśli w roku podatkowym, którego dotyczy odliczenie, nie uzyskały dochodów opodatkowanych według skali podatkowej lub z kapitałów pieniężnych opodatkowanych przy zastosowaniu 19% stawki podatku w łącznej wysokości przekraczającej 3.089 zł. Do dochodów tych wliczane są także dochody uzyskane za granicą, nie wlicza się renty rodzinnej.

Osoba kończąca pewien etap swojego kształcenia przestaje być uczniem określonej szkoły z chwilą otrzymania świadectwa. Jednak osoba zamierzająca kontynuować naukę nie traci automatycznie statusu osoby uczącej się. W związku z tym, w przypadku:

1) ucznia pełnoletniego kontynuującego naukę w szkole, ulga przysługuje za wszystkie miesiące roku podatkowego,

2) maturzysty, który nie kontynuuje nauki, ulga przysługuje łącznie z miesiącami wakacyjnymi,

3) maturzysty, który podejmuje naukę w szkole wyższej, ulga przysługuje za wszystkie miesiące roku podatkowego,

4) studenta kształcącego się w dwóch etapach (studia licencjackie i magisterskie), ulga przysługuje za wszystkie miesiące roku podatkowego w sytuacji, gdy student został zakwalifikowany na studia magisterskie,

5) studenta, który ukończył studia licencjackie i nie kontynuuje nauki, ulga przysługuje do października włącznie.

Jaka wysokość ulgi?

1. Osoby wychowujące w roku jedno dziecko skorzystają z odliczenia, o ile ich roczne dochody nie przekroczą kryterium dochodowego, wynoszącego:

- 112.000 zł w przypadku podatnika pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim (dochody podatnika i jego małżonka),

- 112.000 zł w przypadku podatnika będącego osobą samotnie wychowującą dziecko,

-  56.000 zł w przypadku podatnika niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku.

Z tytułu wychowywania jednego dziecka ulga wynosi 92,67 zł miesięcznie (rocznie 1.112,04 zł).

2. Rodzice wychowujący dwoje i więcej dzieci skorzystają z ulgi bez względu na wysokość uzyskanego przez nich dochodu.

- W przypadku wychowywania dwojga dzieci ulga wynosi po 92,67 zł miesięcznie (rocznie po 1.112,04 zł) na pierwsze i drugie dziecko.

- Z tytułu wychowywania trojga dzieci odliczeniu podlega kwota wynosząca:

• po 92,67 zł miesięcznie na pierwsze i drugie dziecko (rocznie po 1.112,04 zł na pierwsze i drugie dziecko),

• 166,67 zł miesięcznie na trzecie dziecko (rocznie 2.000,04 zł).

- Z kolei z tytułu wychowywania czworga i większej liczby dzieci odliczeniu podlega kwota wynosząca:

• po 92,67 zł miesięcznie na pierwsze i drugie dziecko (rocznie po 1.112, 04 zł na pierwsze i drugie dziecko),

• 166,67 zł miesięcznie na trzecie dziecko (rocznie 2.000,04 zł),

• po 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko (rocznie 2.700 zł).

Roczna kwota odliczenia dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Przysługującą im roczną kwotę odliczenia małżonkowie mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnie ustalonej proporcji.

Jak dokonać odliczenia i otrzymać kwotę niewykorzystanej ulgi?

Podatnik korzystający z ulgi na dzieci wypełnia PIT-36 lub PIT-37 oraz PIT/O stanowiący załącznik do tych zeznań. Odliczenia dokonuje się w rocznym zeznaniu podatkowym, podając numery PESEL dzieci, w razie zaś braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci (informacje te podaje się w PIT/O). Nie ma obowiązku dołączania do zeznania podatkowego dokumentów potwierdzających wykazywane informacje. Jednak na żądanie organów podatkowych bądź organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

• odpis aktu urodzenia dziecka,

• zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,

• odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej czy umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,

• zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Podatnicy, którym zabraknie podatku do odliczenia pełnej kwoty przysługującej ulgi, mają teraz prawo do otrzymania kwoty niewykorzystanej ulgi na dzieci - do wysokości przysługującej im kwoty odliczenia. Podatnik, który chce otrzymać przysługującą kwotę niewykorzystanej ulgi na dzieci, składając zeznanie za 2014 r., musi dodatkowo wypełnić i złożyć PIT/UZ. Formularz ten stanowi część uzupełniającą zeznania podatkowego (PIT-36 lub PIT-37) składanego za 2014 r.

Jaką kwotę niewykorzystanej ulgi można odzyskać?

Jeżeli kwota przysługującego podatnikowi odliczenia jest wyższa od kwoty odliczonej ulgi na dzieci, to podatnik ma prawo do odzyskania kwoty niewykorzystanej ulgi (tj. kwoty stanowiącej różnicę między kwotą przysługującego podatnikowi odliczenia a kwotą odliczoną w zeznaniu podatkowym). Przysługująca podatnikowi kwota niewykorzystanej ulgi jest jednak limitowana - nie może przekroczyć łącznej kwoty zapłaconych przez podatnika składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, które podlegają odliczeniu (wykazanych przez płatnika lub samodzielnie wpłaconych do ZUS lub do zagranicznych systemów ubezpieczeń).

Jeśli ulga na dzieci przysługuje obojgu rodzicom, opiekunom prawnym dziecka lub rodzicom zastępczym, którzy pozostawali w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, to zwrot kwoty niewykorzystanej ulgi jest limitowany ich łączną kwotą składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, które podlegają odliczeniu. W przypadku podatników pozostających w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy kwota zwrotu niewykorzystanej ulgi limitowana łącznymi składkami może być zwrócona w dowolnej proporcji określonej przez rodziców. Z takiego sposobu ustalenia kwoty zwrotu limitowanej wysokością łącznych składek może skorzystać też małżonek, który owdowiał w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że związek małżeński, z którego pochodzą wspólne dzieci, został zawarty przed rozpoczęciem roku podatkowego (gdyby więc nie śmierć małżonka, warunek pozostawania w związku małżeńskim byłby spełniony).

________________________________________________________________

Kontrola Podatkowa

1. Zawiadomienie o zamiarze wszczęcia kontroli

Zasadą jest zawiadamianie podatnika przez organ podatkowy o zamiarze przeprowadzenia kontroli. Zgodnie z art. 282b § 2 Ordynacji podatkowej „kontrolę wszczyna się nie wcześniej niż po upływie 7 dni i nie później niż przed upływem 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli”. Podatnik może wyrazić zgodę na wszczęcie kontroli przed upływem 7-dniowego terminu, co następuje poprzez wypełnienie odpowiedniej rubryki stanowiącej element formularza ZAW-K („Zawiadomienie o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej”). Wyrażenie zgody lub jej brak leży wyłącznie w gestii podatnika i nie jest uzależnione od innych warunków.

O zamiarze wszczęcia kontroli nie zawiadamia się natomiast w przypadkach wskazanych w art. 79 ust. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (u.s.d.g.). Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli nie dokonuje się również w przypadkach określonych w art. 282c Ordynacji podatkowej. Katalog jest ten szeroki i obejmuje m. in wszczęcie kontroli dotyczącej: zasadności zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego od towarów i usług, opodatkowania przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach, niezgłoszonej do opodatkowania działalności i in.

2. Wszczęcie kontroli podatkowej

Wszczęcie kontroli podatkowej następuje przez doręczenie kontrolowanemu (ewentualnie osobie upoważnionej) upoważnienia do jej przeprowadzenia oraz okazanie legitymacji służbowej (art. 284 § 1 Ordynacji podatkowej). Kontrola może być również wszczęta po okazaniu wyłącznie legitymacji służbowej, gdy „czynności kontrolne są niezbędne dla przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego lub zabezpieczenia dowodów jego popełnienia” (art. 284a § 1 Ordynacji podatkowej).

Maksymalny czas trwania kontroli wyznacza art. 83 ust. 1 u.s.d.g; limit czasu kontroli różni się w zależności od wielkości przedsiębiorstwa. Zasadniczo, w stosunku do danego przedsiębiorcy jeden organ kontroli (np. Naczelnik Urzędu Skarbowego) może przeprowadzić kontrole, których łączny czas trwania w jednym roku kalendarzowym nie może przekraczać:

  • w odniesieniu do mikroprzedsiębiorców - 12 dni roboczych;
  • w odniesieniu do małych przedsiębiorców - 18 dni roboczych;
  • w odniesieniu do średnich przedsiębiorców - 24 dni roboczych;
  • w odniesieniu do pozostałych przedsiębiorców - 48 dni roboczych.

Przedłużenie czasu trwania kontroli możliwe jest jedynie z przyczyn niezależnych od organu kontroli oraz w przypadku ujawnienia zaniżenia zobowiązania podatkowego (lub zawyżenia straty) w wysokości przekraczającej równowartość 10% albo w przypadku niezłożenia deklaracji przez kontrolowanego. Należy zdecydowanie odrzucić prezentowany niegdyś w orzecznictwie pogląd, zgodnie z którym do czasu kontroli należy zaliczyć wyłącznie czas faktycznie dokonanych czynności kontrolnych (zob. wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 24 maja 2011, I SA/Rz 161/11). Słusznie wskazał NSA w wyroku z dnia 20 listopada 2011, „iż przeprowadzenie określonych czynności w siedzibie organu kontrolującego, w tym również opracowanie protokołu kontroli - nie powoduje wyłączenia czasu trwania tych czynności z przewidzianego art. 83 ust. 1 u.s.d.g czasu trwania kontroli właściwego dla danego rodzaju przedsiębiorcy”.

Przedłużanie postępowań przez organy podatkowe

Przekroczenie limitu czasu kontroli nie dyskwalifikuje czynności kontrolnych organu. Bezskuteczne są natomiast czynności kontroli dokonane po przekroczeniu terminu wskazanego w upoważnieniu (art. 284b § 3 Ordynacji podatkowej). Jednym z podstawowych środków ochrony praw kontrolowanego w związku z przekroczeniem limitu czasu trwania kontroli jest sprzeciw, który powinien zostać złożony w ciągu 3 dni roboczych od dnia wszczęcia kontroli. W przypadku, gdy naruszenie limitów czasowych wystąpiło w trakcie prowadzonej kontroli, bieg terminu na wniesienie sprzeciwu rozpoczyna się w dniu, w którym nastąpiło przekroczenie limitu czasu trwania kontroli. W orzecznictwie zgodnie wskazuje się, że termin na wniesienie sprzeciwu jest terminem procesowym i podlega przywróceniu (zob. wyrok WSA w Łodzi z dnia 11 stycznia 2011, I SA/Łd 1261/10).

Aby skorzystać z możliwości wniesienia sprzeciwu, przedsiębiorca powinien dokładnie śledzić czas przeprowadzanej kontroli, uwzględniając wszystkie kontrole danego organu przeprowadzone w ciągu roku kalendarzowego. Niedochowanie terminu na wniesienie sprzeciwu, mimo znacznie przedłużającej się kontroli, pozbawia podatnika być może najskuteczniejszego środka ochrony jego praw.

3. Zakończenie kontroli

Zakończenie kontroli następuje w dacie sporządzenia protokołu kontroli. W przypadku, gdy kontrolowany nie zgadza się z ustaleniami protokołu, w terminie 14 dni od dnia doręczenia protokołu ma on możliwość przedstawienia zastrzeżeń lub wyjaśnień z równoczesnym wskazaniem wniosków dowodowych. Jeżeli kontrolowany nie ma wątpliwości co do oceny prawnej i ustaleń faktycznych poczynionych w protokole, uzasadnione jest złożenie przez niego korekty deklaracji (prawo do złożenia korekty ulega zawieszeniu na czas trwania kontroli podatkowej), którą można złożyć do dnia wszczęcia postępowania podatkowego w zakresie objętym kontrolą.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. wchodzą w życie nowe zasady odliczania i rozliczania na gruncie podatku VAT wszystkich wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony

POJAZDY, KTÓRYCH DOTYCZĄ NOWE ZASADY ODLICZANIA

Nowe zasady dotyczą pojazdów samochodowych w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Pojazdami samochodowymi są pojazdy silnikowe, których konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, czyli m.in.:

- motocykle,

- quady,

- samochody osobowe,

- samochody ciężarowe,

- samochody specjalne.

Za pojazdy samochodowe nie uznaje się zatem m.in.:

- ciągników rolniczych oraz

- motorowerów.

WYDATKI, KTÓRYCH DOTYCZĄ NOWE ZASADY ODLICZANIA

W nowych przepisach zdefiniowany został zamknięty katalog wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, z tytułu których odliczenie podatku naliczonego może podlegać ograniczeniom. Są to następujące wydatki:

- wydatki z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia pojazdów (np. zakup samochodu czy też części służących do wytworzenia samochodu);

- wydatki z tytułu nabycia lub importu części składowych do tych pojazdów (np. zakup szyb do samochodu czy opon);

- wydatki z tytułu używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową (np. czynsz, raty lub inne płatności wynikające z takiej umowy);

- wydatki z tytułu nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów;

- wydatki z tytułu naprawy lub konserwacji tych pojazdów;

- wydatki z tytułu nabycia innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów (np. opłaty za parking, przejazd autostradą).

OGÓLNA ZASADA

OGRANICZENIE DO 50% ODLICZENIA PODATKU NALICZONEGO

Konstrukcja pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony sprawia, że są one co do zasady wykorzystywane nie tylko biznesowo lecz również prywatnie.

Zgodnie z decyzją Rady uznano, że tego rodzaju pojazdy wykorzystywane w celach „mieszanych” (tj. zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą, jak i do celów niezwiązanych z tą działalnością) średnio są wykorzystywane w 50% w biznesie, a w pozostałej części prywatnie. Przyjęte uproszczenie oznacza, że nie bada się już realnego wykorzystywania tych pojazdów w celach biznesowych, bo niezależnie od tego czy realne wykorzystywanie byłoby wyższe czy niższe od przyjętego w decyzji Rady, dla celów rozliczania podatku VAT uznaje się, że pojazd wykorzystywany jest w 50% w biznesie. Realne badanie wykorzystywania pojazdów niweczyłoby bowiem ideę uproszczenia.  Przyjęcie założenia, że omawiane pojazdy są wykorzystywane w 50% biznesowo oznacza, że podatek naliczony w odniesieniu do wydatków związanych z tymi pojazdami przysługuje do odliczenia jedynie w wysokości 50% kwoty podatku:

- wynikającego z faktury otrzymanej przez podatnika,

- należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu usług oraz dostawy, dla której podatnikiem jest nabywca,

- należnego z tytułu importu towarów, objętych procedurą uproszczoną,

- wynikającego z dokumentu celnego, deklaracji importowej oraz decyzji wydawanych przez naczelnika urzędu celnego.

Zgodnie z nowymi regulacjami podatnikowi przysługiwać będzie ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”. Ograniczenie to będzie miało zastosowanie niezależnie od tego czy wydatki będą dotyczyć pojazdu samochodowego stanowiącego własność podatnika (co do zasady w sensie cywilistycznym) czy też użytkowanego na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu (operacyjnego) lub innej umowy o podobnym charakterze.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Celem zapewnienia właściwego wdrożenia decyzji wykonawczej Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%. Wyjątki od tej zasady zostaną omówione poniżej.

WYŁĄCZENIA Z ZASADY OGÓLNEJ

ODLICZENIE W 100% PODATKU NALICZONEGO

Odliczenie pełne, tj. w wysokości 100%, będzie przysługiwało tylko w odniesieniu do wydatków:

- związanych z pojazdami konstrukcyjnie przeznaczonymi do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą (tj. autobusów),

- związanych z pojazdami wykorzystywanymi przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej,

- dotyczących nabycia towarów montowanych w pojazdach samochodowych i związanych z nimi usług montażu, napraw i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Uwaga!
Analogicznie jak w ogólnej zasadzie, fakt wykorzystywania pojazdu wyłącznie do działalności gospodarczej rozpatrywany będzie co do zasady wyłącznie w kategoriach obiektywnych, tj. badana będzie możliwość użytku danego pojazdu do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą (przede wszystkim prywatnych) – jeżeli taka możliwość istnieje pojazd co do zasady nie będzie mógł być uznany za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej.

Pojazdy konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu
co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą

Prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego – tak jak dotychczas – będzie miało zastosowanie do wszystkich wydatków związanych z pojazdami konstrukcyjnie przeznaczonymi do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą (tj. autobusów). Dla możliwości pełnego odliczenia VAT naliczonego nie będzie miało znaczenia w przypadku tych pojazdów, że mogą być one również wykorzystywane do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Należy jednak zaznaczyć, że użycie w takim przypadku pojazdu w stosunku do którego przysługiwało pełne odliczenie podatku VAT, do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, stanowi świadczenie usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uwaga!
Powyższe przeznaczenie musi wynikać z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym.

Pojazdy wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika

Pojazdy będą uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika w przypadku gdy:

- sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez podatnika zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, lub

- konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Pierwsza grupa pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika

W pierwszej grupie mieszczą się pojazdy, których konstrukcja wskazuje na ich przeznaczenie z reguły do użytku prywatnego, jednakże pojazdy te mogą być także wykorzystywane w działalności gospodarczej (np. samochód osobowy, motocykl). Z tych też względów – dla celów pełnego odliczania VAT – fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W konsekwencji, w celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów prywatnych,

2. wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika

Przepisy ustawy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Przykładowo może tego dokonać za pomocą wprowadzonych regulaminów, umów, zarządzeń wraz z podjęciem dodatkowych działań zabezpieczających ich wykonanie. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności przedsiębiorstwa i sposobu używania dla jego celów pojazdów.

Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów np. przez pracowników (przykładowo celem dojazdu do swojego miejsca zamieszkania).

Okolicznościami potwierdzającymi obiektywnie brak możliwości użytku prywatnego może być przykładowo:

- obowiązek zostawiania po godzinach pracy na parkingach przedsiębiorstwa pojazdów używanych przez pracowników, bez możliwości ich pobrania poza tymi godzinami, w tym w weekendy, na cele inne niż wyłącznie działalność przedsiębiorstwa,

- nadzór nad używaniem pojazdów w trakcie wykonywania obowiązków służbowych, przykładowo za pomocą GPS,

- w przypadku nabywania pojazdów przez podatnika, którego przedmiotem działalności jest odprzedaż tych pojazdów – brak rejestracji tych pojazdów, uniemożliwiający ich poruszanie się po drogach, a w przypadku ich rejestracji – brak możliwości użycia tych pojazdów na cele prywatne; nie mogą to być zatem np. samochody demonstracyjne używane przez pracownika dealera do dojazdów do pracy,

- w przypadku nabywania pojazdów przez podatnika, którego przedmiotem działalności jest wynajem tych pojazdów – określenie reguł wykluczających użytek prywatny,

- używanie (w przypadku pojazdów tzw. lotniskowych) przez służby lotniska pojazdów do przemieszczania się po płycie lotniska, bez możliwości opuszczania przez te pojazdy terenu lotniska.

Nie można natomiast obiektywnie uznać wykorzystywania pojazdu wyłącznie do celów działalności gospodarczej przykładowo w następujących przypadkach:

- zostaną zawarte umowy z pracownikami na wynajęcie pojazdów dla celów używania ich prywatnie, w sytuacji gdy wynajem nie stanowi podstawowej działalności przedsiębiorstwa a ceny wynajmu nie są cenami rynkowymi, co łącznie może wskazywać na próbę obejścia przepisów implementujących decyzję derogacyjną.

- Przy określaniu ceny (opłaty) za wynajem należy brać pod uwagę postanowienia wynikające z art. 32 ustawy o VAT regulującego kwestię określania podstawy opodatkowania w przypadku istnienia powiązań między nabywcą a usługodawcą.

Zatem cena za wynajem musi stanowić realne wynagrodzenie (rzeczywistą równowartość) za świadczenie tego typu usług dostępne na rynku.

Fakt, że korzystanie przez pracownika do celów prywatnych z samochodu pracodawcy uznawane jest za dochód dla pracownika nie oznacza, że warunek opłaty zostaje spełniony. Również to, że pracownik wykonuje pracę na rzecz przedsiębiorstwa nie może zostać uznane za domniemaną płatność dokonaną przez pracownika za używanie samochodu;

- zostaną ustalone zasady używania pojazdów, jednakże nie istnieją żadne zabezpieczenia gwarantujące ich przestrzeganie; przykładowo istnieje zakaz używania przez pracowników pojazdów do celów prywatnych, jednakże nikt nie weryfikuje czy zakaz ten jest respektowany;

- podatnik prowadzi działalność w miejscu zamieszkania, posiadając jeden pojazd – w tych okolicznościach nie jest możliwe obiektywne zagwarantowanie wykluczenia użytku prywatnego tego pojazdu, przykładowo w czasie wolnym od prowadzonej działalności gospodarczej (np. weekend czy wyjazd urlopowy).

Ewidencja przebiegu pojazdu

Prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu musi potwierdzać brak użytku prywatnego pojazdu. Ewidencja ta, prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu w ten sposób, powinna zawierać:

- numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

- dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

- stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

  • wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
    • kolejny numer wpisu,
    • datę i cel wyjazdu,
    • opis trasy (skąd – dokąd),
    • liczbę przejechanych kilometrów,
    • imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

- liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Uwaga!
Przez okres rozliczeniowy należy rozumieć okres rozliczeniowy właściwy dla podatnika z tytułu rozliczeń dla celów podatku VAT czyli w zależności od tego jak rozlicza się podatnik – miesiąc lub kwartał.

W przypadku gdy pojazd samochodowy udostępniany jest osobie niebędącej pracownikiem podatnika (np. klientowi) wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dokonywany jest przez osobę, która udostępnia pojazd i obejmuje:

- kolejny numer wpisu,

- datę i cel udostępnienia pojazdu,

- stan licznika na dzień udostępnienia pojazdu,

- liczbę przejechanych kilometrów,

- stan licznika na dzień zwrotu pojazdu,

- imię i nazwisko osoby, której udostępniony został pojazd.

Ewidencja przebiegu pojazdu może być prowadzona również w formie elektronicznej. W takim przypadku dokonywanie w niej wpisów oraz potwierdzenie autentyczności tych wpisów – jeśli wpisów dokonuje kierujący pojazdem niebędący podatnikiem – może być dokonywane w formie elektronicznej.

Ważne!
W przypadku wadliwości prowadzonej ewidencji (np. niepełne zapisy, luki w poszczególnych pozycjach, sprzeczne zapisy, niezgodności w zakresie stanu licznika ze stanem rzeczywistym, itp.) nie będzie spełniona jedna z przesłanek warunkujących uznanie pojazdu za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Może to oznaczać, że podatnikowi przysługiwać będzie w takim przypadku jedynie prawo do ograniczonego odliczenia podatku VAT od wszystkich wydatków ponoszonych od początku używania tego pojazdu.

Prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu w okresie przejściowym

W odniesieniu do pojazdów, które zostały nabyte lub były już użytkowane w ramach umów „długoterminowych” przed dniem 1 kwietnia 2014 r. ewidencja przebiegu pojazdu powinna być prowadzona począwszy od dnia, w którym poniesiono pierwszy, od dnia 1 kwietnia 2014 r., wydatek związany z tymi pojazdami.

Uwaga!
Przez „poniesienie wydatku” należy rozumieć dokonanie wpłaty zaliczki na poczet zakupu towaru czy usługi lub też nabycie towaru czy usługi w zależności od tego, która z tych sytuacji pierwsza miała miejsce.

Wyłączenie prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu

Obowiązek prowadzenia ewidencji został wyłączony w przypadku pojazdów Samochodowych:

  • przeznaczonych wyłącznie do:
    • odprzedaży – jeżeli odprzedaż tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika,
    • sprzedaży – w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika, jeżeli sprzedaż stanowi przedmiot działalności podatnika,
    • oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze – jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
  • w odniesieniu do których:
  • podatnik zdecyduje się korzystać z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego pomimo wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej,
  • podatnikowi nie przysługiwało w ogóle prawo do obniżenia podatku VAT z uwagi na wykorzystywanie tych pojazdów wyłącznie do działalności zwolnionej od VAT.

Uwaga!
Użycie wyrazu „wyłącznie” wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów (np. jazda próbna, użytek służbowy podatnika, itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do odprzedaży, ale przed jej dokonaniem jest wykorzystywany przez podatnika jako pojazd demonstracyjny, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać powyżej wskazane elementy.

Druga grupa pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika

W drugiej grupie mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

Do tej grupy pojazdów zalicza się następujące pojazdy:

- pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

- pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

- pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu

  • pojazdy specjalne, które spełniają warunki i wymagania techniczne zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
    • agregat elektryczny/spawalniczy,
    • do prac wiertniczych,
    • koparka, koparko-spycharka,
    • ładowarka,
    • podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
    • żuraw samochodowy;
    • pogrzebowy,
    • bankowóz typu A lub B.

Uwaga!
W przypadku pojazdów specjalnych o przeznaczeniu pogrzebowy oraz bankowóz typu A lub B posiadających więcej niż jeden rząd siedzeń musi być spełniony dodatkowy warunek – dopuszczalna masa całkowita pojazdu musi być większa niż 3 tony.

Uwaga!
Stwierdzenie spełnienia wymagań technicznych dla opisanych powyżej pojazdów odbywać się będzie – tak jak dotychczas – na podstawie:

- dodatkowych badań technicznych przeprowadzonych przez okręgową stację kontroli pojazdów oraz wydanego przez nią zaświadczenia oraz dowodu rejestracyjnego z właściwą adnotacją o spełnieniu tych wymagań lub

- dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym – w przypadku pojazdów specjalnych.

Ważne:
Brak w ustawowym (uzupełnionym w rozporządzeniu wykonawczym) katalogu niektórych pojazdów, dotychczas korzystających z pełnego prawa do odliczenia (np. bankowozów typu C) nie oznacza automatycznej kwalifikacji tych pojazdów jako pojazdów służących do użytku „mieszanego”. Jeśli bowiem spełnione zostaną ustawowe kryteria obiektywności (sposób wykorzystywania tych pojazdów określony w ustalonych przez podatnika zasadach jego używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza użycie tego pojazdu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą) podatnicy wykorzystujący te pojazdy wyłącznie do działalności gospodarczej będą mieli prawo do 100% odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z tymi pojazdami.

Dodatkowe badanie techniczne oraz zaświadczenia wydane przed dniem 1 kwietnia 2014 r.

W związku ze zmianą katalogu pojazdów, co do których stwierdzenie spełnienia technicznych warunków dokonywane było na podstawie dodatkowego badania technicznego, zaświadczenia wydane na tę okoliczność do dnia 31 marca 2014 r. tracą – z jednym opisanym poniżej wyjątkiem – swoją moc. Konieczne jest zatem przeprowadzenie „nowego” dodatkowego badania technicznego. Badanie to powinno zostać przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (czyli przed 1 lipca 2014 r.).

Jeżeli przed upływem najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego lub przed 1 lipca 2014 r. dojdzie do sprzedaży takiego pojazdu, wówczas dodatkowe badanie techniczne powinno być przeprowadzone nie później niż przed dniem dokonania sprzedaży.

Zaświadczenia wydane przed dniem 1 kwietnia 2014 r. dla pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van, zachowują swoją ważność dla potrzeb stosowania nowych przepisów, o ile w pojazdach tych nie zostały wprowadzone zmiany skutkujące niespełnieniem warunków technicznych uprawniających do pełnego odliczenia podatku VAT.

Dokonanie zmian w pojazdach konstrukcyjnych

W przypadku wprowadzenia zmian w pojeździe, wskutek czego traci on swoje specyficzne określone ustawą wymagania, uznaje się, że od dnia wprowadzenia tych zmian pojazd ten nie jest już wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, tj. wydatki z nim związane będą korzystały z ograniczonego odliczenia podatku.

Natomiast w sytuacji, gdy nie można określić dnia wprowadzenia zmian uznaje się, że pojazd nie jest już wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej od okresu rozliczeniowego, w którym podatnik po raz pierwszy odliczył podatek naliczony od wydatków związanych z tym pojazdem lub od okresu rozliczeniowego następującego po okresie rozliczeniowym, dla którego podatnik wykaże, że pojazd samochodowy spełniał określone wymagania.

Uwaga!
Zasada ta nie znajdzie jednak zastosowania, w przypadku gdy pojazdy te, pomimo utraty ich walorów technicznych, spełniać będą ustawowe kryteria obiektywności (czyli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą) i zostaną one dodatkowo potwierdzone ewidencją przebiegu dla tych pojazdów prowadzoną od momentu zaistnienia zmian w tym pojeździe.

Towary montowane w pojazdach samochodowych

Możliwość pełnego odliczenia podatku VAT wystąpi również w sytuacji, gdy w pojeździe wykorzystywanym do celów „mieszanych” (czyli do działalności gospodarczej i do celów prywatnych) zostanie zamontowany towar, którego przeznaczenie obiektywnie wskazuje, że może być on wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Przykładem takich towarów mogą być taksometry montowane w taksówkach.

Pełne prawo do odliczenia podatku VAT będzie również przysługiwało w odniesieniu do wydatków poniesionych na usługi montażu, napraw i konserwacji, ściśle związanych z tymi towarami.

SYSTEM ZABEZPIECZAJĄCY

Informacja o pojazdach samochodowych
wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej

Złożenie informacji

Podatnicy wykorzystujący pojazdy samochodowe wyłącznie do działalności gospodarczej, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, są również obowiązani do złożenia w urzędzie skarbowym informacji VAT-26 o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Uwaga!
Przez „poniesienie wydatku” należy rozumieć dokonanie wpłaty zaliczki na poczet zakupu towaru czy usługi lub też nabycie towaru czy usługi, w zależności od tego która z tych sytuacji wystąpiła jako pierwsza.

Obowiązek złożenia informacji w terminie 7 dni wystąpi również w sytuacji zmiany wykorzystywania pojazdu z wykorzystywania „mieszanego” na wykorzystywanie wyłącznie do działalności gospodarczej (zmiana wysokości przysługującego odliczenia podatku z 50% na 100%).

Złożenie informacji w okresie przejściowym

W odniesieniu do pojazdów wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej, które zostały nabyte lub były już użytkowane w ramach umów „długoterminowych” przed dniem 1 kwietnia 2014 r. informacja o wykorzystywaniu ich wyłącznie do działalności gospodarczej powinna być złożona w terminie 7 dni od dnia, w którym poniesiono pierwszy, od dnia 1 kwietnia 2014 r., wydatek związany z tymi pojazdami.

Uwaga!
Nie ma obowiązku złożenia informacji w przypadku gdy podatnik mimo wykorzystywania pojazdu wyłącznie w działalności gospodarczej zdecyduje, że odlicza podatek w 50% (czyli wybierze uproszczenie przewidziane w ustawie dla wykorzystywania „mieszanego”) lub wykorzystuje pojazd wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku.

Konsekwencje niezłożenia informacji

W przypadku niezłożenia informacji w terminie, dla celów stosowania odliczenia uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej dopiero od dnia jej złożenia. W konsekwencji do czasu złożenia tej informacji podatnikowi przysługiwać będzie prawo tylko do ograniczonego (50%) odliczenia podatku VAT. Pełne odliczenie znajdzie zastosowanie dopiero do wydatków poniesionych od dnia jej złożenia.

Jeśli zatem podatnik odliczył w całości podatek naliczony od wszystkich wydatków związanych z pojazdem, w odniesieniu do którego nie złożono w terminie informacji, będzie on zobowiązany do dokonania korekty wszystkich dokonanych odliczeń.

Uwaga!
Ograniczenie w odliczaniu w przypadku nieterminowego złożenia informacji zostało jednak złagodzone, jednakże tylko w odniesieniu do wydatków związanych z nabyciem (importem, wytworzeniem) pojazdu. Podatnik ma bowiem możliwość dokonania korekty nieodliczonego z tego tytułu podatku, przy czym wysokość korekty uzależniona będzie jednak od momentu, w którym zostanie złożona informacja.

Aktualizacja informacji

Podatnicy mają również obowiązek dokonać aktualizacji złożonej wcześniej informacji, jeżeli nastąpi zmiana wykorzystywania danego pojazdu z wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej na wykorzystywanie „mieszane” (zmiana wysokości przysługującego odliczenia podatku ze 100% na 50%). W takiej sytuacji aktualizacja informacji powinna zostać dokonana najpóźniej przed dniem, w którym dokonano zmiany wykorzystywania pojazdu.

Uwaga!
Zmiana wykorzystywania pojazdu musi mieć charakter trwały i stały, potwierdzony obiektywnymi okolicznościami, znajdującymi swój wyraz m.in. w zmianie zasad używania pojazdu, określonymi przez podatnika. Krótkookresowe (np. tygodniowe) zmiany wykorzystywania pojazdu wskazują na użytek „mieszany” pojazdu od samego początku ponoszenia wydatków związanych z pojazdem – wskazują bowiem na możliwość użytku prywatnego (patrz: omówienie punktu dotyczącego zasad używania pojazdu określonych przez podatnika).

Konsekwencje złożenia informacji zawierającej dane niezgodne ze stanem rzeczywistym

Jeśli organ podatkowy stwierdzi w trakcie czynności sprawdzających lub kontrolnych użytek prywatny pojazdu, który miał służyć od 1 kwietnia 2014 r. (data poniesienia pierwszego wydatku) wyłącznie działalności gospodarczej, w sytuacji, gdy nie została zgłoszona w stosownym terminie zmiana przeznaczenia tego pojazdu (potwierdzona obiektywnymi okolicznościami), to fakt ten będzie skutkować uznaniem złożonej informacji za niezgodną ze stanem rzeczywistym. W konsekwencji oznacza to utratę pełnego prawa do odliczenia wszystkich wydatków poniesionych od dnia 1 kwietnia 2014 r., związanych z tym pojazdem.

Wzór informacji

Składana informacja ma charakter sformalizowany, tzn. wzór tej informacji VAT-26 (wraz z opcją jej aktualizacji) został określony przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. Wzór informacji został zamieszczony na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.

Kary za niewywiązywanie się lub nienależyte wywiązywanie się z obowiązku
złożenia informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej

Jeżeli podatnik:

1. nie składa informacji o pojazdach wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej VAT-26 albo

2. składa taką informację po terminie, lub

3. składa informację nieprawdziwą

i dokonuje odliczenia podatku niezgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług (czyli stosuje pełne odliczenie podatku) podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.

Wprowadzona kara ma na celu zapewnienie prawidłowej realizacji otrzymanej przez Polskę decyzji Rady z dnia 17 grudnia 2013 r.

Kara ta ma zapewnić prawidłowy pobór podatku VAT, a w szczególności dokładność odliczeń podatkowych, oraz zapobiegać oszustwom podatkowym. Działania takie wynikają ze specyfiki użytkowania pojazdów samochodowych, przy których bardzo trudne jest określenie zakresu ich wykorzystania do celów prywatnych, co sprzyja uchylaniu się od płacenia podatku VAT.

W przypadkach mniejszej wagi (przykładowo, gdy kwota niezasadnie odliczonego podatku nie przekracza ustawowego progu, czyli pięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia w czasie jego popełnienia) podatnik będzie podlegał karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

Odstąpienie od wymierzenia kary będzie miało zastosowanie w przypadku gdy podatnik złoży informację po terminie ale przed dokonaniem jakichkolwiek czynności (sprawdzających, kontrolnych lub wszczęciem postępowania podatkowego) przez organ podatkowy lub skarbowy w zakresie podatku VAT.

ZASADY ODLICZANIA PRZY ZMIANIE WYKORZYSTYWANIA POJAZDÓW
ORAZ ZMIANIE PRZEPISÓW

Prawo do odliczenia podatku z tytułu poniesienia wydatku związanego z pojazdem samochodowym (zakup towaru lub usługi) w przypadku:

- merytorycznej zmiany przepisów od dnia 1 kwietnia 2014 r., oraz

- zmiany przeznaczenia wykorzystywania pojazdu

należy oceniać co do zasady w świetle przepisów obowiązujących na moment powstania obowiązku podatkowego u sprzedawcy towaru lub usługi.

ZACHOWANIE PRAW NABYTYCH

W zakresie pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartych przed dniem 1 kwietnia 2014 r., w stosunku do których na dzień 31 marca 2014 r. podatnikowi przysługiwało nieograniczone (100%) prawo do odliczenia podatku od czynszu i rat wynikających z takiej umowy – nie stosuje się ograniczenia w odliczaniu podatku w wysokości 50%, pod pewnymi warunkami.

Podatnikowi przysługiwać będzie bowiem odliczenie podatku w pełnej wysokości od czynszu (rat) wynikających z takiej umowy, jeżeli:

- w umowie tej zawartej przed dniem 1 kwietnia 2014 r. nie dokonano zmian po dniu 31 marca 2014 r.,

- pojazd samochodowy będący przedmiotem tej umowy został wydany podatnikowi przed dniem 1 kwietnia 2014 r., oraz

- umowa ta została zarejestrowana przez podatnika dokonującego odliczenia u właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego do dnia 2 maja (włącznie).

Uwaga!
Na nowych zasadach będą odliczane:

  • wszystkie ponoszone od kwietnia 2014 r. wydatki związane z pojazdami, w odniesieniu do których łącznie nie zostaną spełnione opisane powyżej warunki,
  • pozostałe oprócz czynszu i rat wydatki związane z pojazdami, w odniesieniu do których łącznie zostaną spełnione opisane powyżej warunki,
  • wszystkie wydatki związane z pojazdami używanymi na podstawie umów najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, zawartych przed 1 kwietnia 2014 r., w stosunku do których podatnikowi przysługiwało na dzień 31 marca 2014 r. ograniczone prawo do odliczenia (odpowiednio 50% i 60%, nie więcej niż 5 000 zł i 6 000 zł)

co oznacza, że w stosunku do nich będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia lub ograniczone, w zależności od spełnienia warunków wskazanych w art. 86a ustawy o VAT.

ODLICZANIE PODATKU VAT OD NABYWANYCH PALIW

W przypadku nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, przeznaczonych do napędu pojazdów samochodowych (w tym również samochodów osobowych) wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej będą odliczane na zasadach ogólnych, tj. będzie w stosunku do nich przysługiwało pełne prawo do odliczenia, przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 86a ustawy o VAT.

Natomiast jeżeli nabywane paliwo przeznaczone jest do napędu pojazdów samochodowych wykorzystywanych do celów „mieszanych” (czyli do działalności gospodarczej i do celów prywatnych) wówczas wysokość odliczenia podatku będzie uzależniona od rodzaju pojazdu samochodowego, tj.

  1. do dnia 30 czerwca 2015 r. stosuje się całkowity zakaz odliczenia podatku od nabywanych paliw wykorzystywanych do napędu:
    • samochodów osobowych;
    • pojazdów samochodowych innych niż samochody osobowe, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
      • 1 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
      • 2 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
      • 3 lub więcej – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Zakaz odliczania podatku od nabywanych paliw dotyczy zatem pojazdów, w stosunku do których od dnia wejścia Polski do Unii Europejskiej (czyli od dnia 1 maja 2004 r.) nigdy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od paliw wykorzystywanych do ich napędu.

  1. przy zakupie paliwa przeznaczonego do napędu pozostałych pojazdów samochodowych, tj. pojazdów samochodowych innych niż samochody osobowe, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
    • 1 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,
    • 2 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,
    • 3 lub więcej – jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg.

podatnikowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku w wysokości 50% kwoty podatku naliczonego.

SPRZEDAŻ UŻYWANYCH POJAZDÓW SAMOCHODOWYCH OBJĘTYCH OGRANICZONYM PRAWEM DO ODLICZENIA PODATKU VAT

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. dostawa samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, objętych przy ich nabyciu ograniczonym prawem do odliczenia podatku VAT zawartego m.in. w fakturze, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych.

Stosowane dotychczas, na podstawie § 3 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. poz. 1722), zwolnienie od podatku obowiązuje bowiem tylko do dnia 31 marca 2014 r.

Z dniem 1 kwietnia 2014 r. w wyniku nowelizacji ww. rozporządzenia zwolnienie to zostaje uchylone i zastąpione wyżej opisanym systemem korekt.

LIKWIDACJA ZAŚWIADCZEŃ VAT-25

Z dniem 1 stycznia 2015 r. znosi się obowiązek uzyskania z urzędu skarbowego dla potrzeb rejestracji sprowadzanych pojazdów z innych państw członkowskich Unii Europejskiej zaświadczenia (VAT-25) potwierdzającego uiszczenie przez podatnika podatku lub brak obowiązku uiszczenia podatku z tytułu przywozu tych pojazdów.

Zaświadczenie to nie będzie zatem już wymagane przez ograny dokonujące stałej rejestracji pojazdów od dnia 1 stycznia 2015 r.

 

1. Od 1 lutego 2014 roku uległa zmianie kwota za upomnienia wzywajace do uregulowania zaległego podatku. Obecnie wynosi 11,60 zł, wcześniej wynosiła 8,80 zł.

2. Zmieniła się również kwota odsetek od zaległości podatkowych po przekroczeniu której podatnik zobowiązany jest naliczyć odsetki. Obecnie wynosi 8,70 zł, wcześniej wynosiła 6,60 zł.

3. Przedsiębiorcy, którzy od 01.04.2014 będą korzystać z samochodów wyłącznie do celów działalności gospodarczej mają możliwość odliczenia pełnego VATu od wydatków związanych z tymi pojazdami, jednak konieczne będzie złożenie w terminie 7 dni od dnia w którym zostanie poniesiony pierwszy związany z nimi wydatek do Urzędu Skarbowego formularza VAT-26. Dodatkowym warunkiem jest prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu.

 

Zbliża się termin sporządzenia i przekazania zbiorczych zestawień o odpadach i ochronie środowiska do Urzędu Marszałkowskiego

http://bip.slaskie.pl/index.php?grupa=40&id=22&grupaj=12

http://bip.slaskie.pl/index.php?grupa=40&id=4

SKŁADKI NA UBEZPIECZENIE W 2014 R.

podstawa na ubezpieczenie społeczne 2.247,60 zł

podstawa na ubezpieczenie zdrowotne 3.004,48 zł

 

  z dobrowolnym chorobowym 

  bez dobrowolnego chorobowego 

  Emerytalne 19,52 % podstawy

  438,73 zł

  438,73 zł

  Rentowe 8% podstawy

  179,81 zł

  179,81 zł

  Chorobowe 2,45 % podstawy

  55,07

  -----

  Wypadkowe 1,93 % podstawy

  43,38 zł

  43,38 zł

  Zdrowotne 9% podstawy

                             270,40 zł

  Fundusz Pracy 2,45 % podstawy

                            55,07 zł

 

SKŁADKI NA UBEZPIECZENIE W 2014 R. dla rozpoczynających działalność gospodarczą

podstawa na ubezpieczenie społeczne 504,00 zł

podstawa na ubezpieczenie zdrowotne 3.004,48 zł

 

  z dobrowolnym chorobowym 

  bez dobrowolnego chorobowego 

  Emerytalne 19,52 % podstawy

  98,38 zł

  98,38 zł

  Rentowe 8% podstawy

  40,32 zł

  40,32 zł

  Chorobowe 2,45 % podstawy

  12,35 zł

  -----

  Wypadkowe 1,93 % podstawy

  9,73 zł

  9,73 zł

  Zdrowotne 9% podstawy

                            270,40 zł

Obowiązek dokonywania korekty kosztów

Z dniem 1 stycznia 2013 r. wszedł w życie art. 24d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na podstawie których podatnicy obowiązani są do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów w przypadku nieuregulowania kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu w ciągu 30 dni od upływu terminu płatności ustalonego przez strony, a w przypadku gdy termin płatności jest dłuższy niż 60 dni- nieuregulowania jej w ciągu 90 dni od dnia zaliczenia kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu do kosztów uzyskania przychodów. Powołane przepisy stosuje się również do zakupów na raty oraz amortyzacji środków trwałych będących przedmiotem leasingu finansowego.